Tuesday, February 7, 2012

RAVANA THE GREAT

                                       It is said there were 11 Ravana found in Sinhalese history such as Nala Ravana, Manu ravana, Punu ravana and Dasis Ravana. The most famous Ravana is the king who fought with Indian hindu prince Rama. He is called Dasis Ravana which means the king with 10 great talents.
                                        The Dasis Ravana lived lived nearly 5000years ago in Sri Lanka. He was a descendant of Surya Wansha and Hela Raskshasa tribe. (Ancient Sinhalese tribe) He was one of the best fighters in Angampora, the traditional martial arts of ancient Sinhale.
                                      
                                 King Dasis Ravana was a great Scholar in Ayurvedic medicine. He was the person who invented Arka Shastra. The book Arka Prakshaya reveals this truth to the present world. As his willing to research in Ayurvedic medicine he wrote several books revealing the cures for many diseases. In one book he wrote “Eating beef cause to infect ninety eight new diseases to human beings. The book “Kumara Tantraya” which reveals the treatments for infant diseases was written by him accepting the request of his pregnant queen Mandodari.
        He has children and the eldest one was Indrajith also known as Meghanada who followed his father’s steps. There are some hints in Sri Lankan rock inscriptions about the daughter of king Dasis Ravana.
King Ravana’s kingdom was Lankapura. The kingdom is almost disappeared today. But If you keen on Sri Lankan folklore and ola manuscripts there you can find some remaining sites of Lankapura today known as Seegiriya and Trincomalee.
King Ravana invented the bow of Violin. He also narrated very first Ragas, the musical compositions of Eastern classical music known as Lanka Dehena and Sinhala. Siva thandawa is one of the great devotional compositions done by him, which is still being in use in India.
He was the first king flew over the world with his aero plane, known as Dandumonaraya or Vimanaya, Kashtawahana.
Some evidence of Dandumonaraya the aeroplane is found in Rock inscriptions, Jataka Stories and Ola manuscripts. The Sinhalese folk stories are enriched with Ravana Stories.
King Ravana was continuing a vegan oriented life style and was a real nature lover. According to Lankavatara sutta he was Buddhist and worshipped Kashyapa Buddha. Once he invited Kashyapa Buddha to visit Lanka and deliver his sermon to Sri Lankan citizens who practice yoga and follow Buddhism.
Today the time has changed and many of us do not know the real history of king Ravana and throw our folk tales away without considering any valuable parts of them. King Ravana was one of the best emperors found in Sri Lankan History.
There are more than 300 Sinhalese village names related to king Ravana
era. In addition, there are some more places and remains in which the Rama Ravana war took place in Sri Lanka.

Sunday, November 13, 2011

A BRIEF SUMMARY OF RANGANAYAKAMMA'S 'RAMAYANA VISHAVRUKSHAM'




'Ramayana Vishavruksham', meaning 'Ramayana, the poisonous tree', is a Marxist critique but based entirely on Valimiki's Ramayana. It proceeds in the same order as that of the Sanskrit original: Balakanda, Ayodhyakanda, Aranyakanda, Kishkindhakanda, Yuddhakanda, Sundarakanda and Uttarakanda. While Valmiki's Ramayana is of seven volumes/parts, Ranganayakamma's 'Ramayana Vishavruksham' is in three volumes/parts each volume running about 700 pages. Similarly while Valmiki Ramayana is composed of about 2,400 slokas (poems), Ramayana Vishavruksham is composed of 16 long-stories accompanied by 11 links (narratives that 'link' the stories) and about 600 foot notes that show evidence from the Sanskrit original in support of the critique.
Ranganayakamma followed the two original Sanskrit versions which are printed in Telugu script accompanied by 'prati padardha' (word for word meanings), 'tatparya' (summary) and 'tika' (commentary) by Gattupalli Seshacharyulu and Chadaluvada Sundara Rama Sastrulu and published by Shashilekha Mudrakshara Sala of Chennai and Vavilla Ramasastulu and sons of Chennai respectively during the period 1900-1955.
Besides the main text-components, Ramayana Vishavruksham has long prefaces (in volumes 1 & 2) and a long post-script (in volume 3). The three volumes appeared in three consecutive years: 1974, 1975 and 1976 and have been reprinted several times (volume 1 for 7 times, volume 2 for 6 times and volume 3 for 4 times so far (by early 2000).

VOLUME ONE
The introduction to vol. 1 runs about 175 pages and narrates the process of evolution of human society from 'primitive' (-communist) stage to the future/possible-communist) stage. It characterizes culture of Ramayana as predominantly feudal in nature with an admixture of the remnants of primitive tribal culture. In her preface and foot notes, Ranganayakamma attempted to establish intermediate links between the nature of economy and the culture in a given stage of society in general and in Ramayana in particular. This makes her work a Marxist critique.
It is interesting to note that considerable number of readers turned to Marxism after reading this long preface which explained exploitation of labour and other related concepts of Marxism in a very easily understandable manner: so easy a manner that even an average literate worker or a house-wife could understand the concept of exploitation f labour.
The first volume has three stories and two 'link' narrations. The writer selected certain important events and presented them in the form of stories. She presented other not-so-important events by way of 'links', which took the form of 'general narration'.
The first story in the first volume is titled 'This is Ramayana!' The story begins with Vishwamitra's visit to Dasaratha for taking Rama and Lakshmana along with him with an intention to kill Tataki. Tataki, according to Valimiki is a 'rakshasha' woman (demon) who obstructs the sacrificial activities of the sages. The questions, which Vishwamitra puts to Dasaratha, according to the writer, show in a striking manner a particular social set up. He puts questions of this sort: "Are your tributary kings obedient to you? Are you doing 'yagnas' and 'yagas' (sacrificial rites) ? Are you offering charity to Brahmins? Are you keeping warriors and scholars under your control by giving them awards? I hope that caste admixture is not taking place? Are you sure that Brahmins are not making shudras do rites and rituals? Are wives obedient and subservient to husbands? Sons to fathers? People to the king?"
This story ends with killing of Tataki by Rama and eulogizing of Rama by 'rishis' ('sages') as 'avatar' (incarnation/embodiment of God).
The first story is followed by a narration that links the first story and the second story. In this link, apart from many other things about Vishwamitra, Dasaratha and Janaka, we find Rama's marriage with Sita.
The second story "Throne at the mercy of the shoes" exposes how Rama dishonestly aspires for the throne to which he is not entitled as per confessions of Dasaratha. Rama tries to collude with his father for coronation. But due to Kaikayi's assertion of her right, Rama goes to the forest accompanied by Sita and Lakshmana.  While in forest, Rama expresses his dissatisfaction and anger against his father for sending him to the forest. The writer, at this juncture, draws the attention of her readers to 35 slokas (poems) in 53rd sarga (chapter) of Ayodhyakanda in Valmiki Ramayana to know how disobedient Rama is to Dasaratha.
Rama's inquiries, about Ayodhya when Bharatha visits for his 'paadukaas' (wooden shoes), represent the total feudal ideas of Rama and Ramayana. The writer asks her readers to see 79 slokas in the 100th sarga (chapter) of Ayodhyakanda in support of her observation. This story ends with Bharata taking Rama's 'paadukaas', keeping them on the throne and ruling Ayodhya as a custodian of the shoes.
The second 'link' that follows the second story is a short narration of mythical supernatural powers of characters like Anasuya, Viradha and Agasthya appear.
The third story "It just happened like this!" depicts the cruel treatment of Shurpanakha by Rama and Lakshmana. After Lakshmana cuts her nose and ears, under the instructions of Rama, Shurpanakha tells them that people in future would read Rama's brutal history on her face and thus the story ends.
As in the first volume, the preface to the second volume too runs about 170 pages. But, it discusses various questions like 'myth and reality' in Ramayana, the nature of so-called 'Prakshiptas' (interpolations), reflections of society in the text of Ramayana, different responses from the readers and reviewers to the first volume.
While discussing myth and reality in Ramayana, Ranganayakamma pointed out that some scholars (e.g., Tripuraneni Ramaswamy) took Valmiki's descriptions literally and started arguing about the length of the ocean which Hanuman crossed and so on. Her explanation is that we have to understand myth in terms of humans' understanding of nature and its forces. Regarding Prakshiptas, she argued that assuming that there are many interpolations (additions by others subsequent to Valmiki) the social essence of Ramayana remains the same despite the interpolations.
In one of the sections of her preface to this volume, Ranganayakamma exposed the fallacious arguments of Kodavatiganti Kutumba Rao, who reviewed the first volume in a weekly magazine. The reviewer observed that Ramayana is neither literature nor is it useful for examining the then existing society. Ranganayakamma argued at length that Ramayana is also a kind of literature that was composed at a time when humanity was in its 'historical childhood' (borrowing Marx's expression referring to  Greek mythology) and one can see the nature of society through many 'intermediate links' (borrowing Anatoloy Lunacharsky's expression) like the 'ideas and values' as expressed in the text. In this connection, Ranganayakamma cited and applied observations of Marx (on Greek epics) and Lunacharsky (Theses on Marxist literature criticism) to Ramayana.
At the end of the preface and before the main text, Ranganayakamma gave some excerpts from reviews and also from the published and unpublished letters on volume 1. She clarified doubts and answered negative comments.
The main text begins with Link-3 in which Shurpanakha goes first to Khara, her cousin brother and Khara goes and fight with Rama and Rama kills Khara and his army of demons.
Story No.4 'Greater than that Guy" means that Ravana is greater than Rama in humiliating women in the sense that he abducted Sita in a false disguise and with the help of Maricha. Link-4 that follows this story depicts how Jatayu tries to resist Ravana while abducting Sita.
The title of the fifth story "Did she heed my advice?" tells the attitude of Rama to abduction of Sita by Rama. Rama thinks Ravana would not have abducted Sita had she remained in Ayodhya following his advice. In this story, Rama and Lakshmana find Jatayu in a near-death condition, listen his last words about the abduction of Sita by Ravana and cremates him as per his desire.
In 'link-5', the writer narrates the incidents connected with Kabandha who tells about Sugriva and Shabari who offers fruits to Rama and Lakshmana.
Story No. 6, "The Sex Maniac" is an ironical reproduction of Valmiki's description of Rama's sexual desires in the absence of Sita in the surroundings of the lake 'Pampa'.
The seventh story "Collaborative Thieves" exposes the way in which Rama colludes with Sugriva and kills Vali so that Sugriva becomes the king and helps Rama in searching Sita.
The eighth story (The Real Face of the Friendship!) describes the nature of the friendship that Rama has with Sugriva. Lakshmana goes to Sugriva, severely criticizes him, reminds him of the promise to help Rama in searching for Sita.
The sixth link narrates the beginning of search for Sita by the men of Sugriva.
The ninth story (Sita and Ravana) depicts the conversation between Sita and Ravana and Hanuman's secret entry into Ashoka forest and his conversation with Sita. (In Telugu language, there is a compound word 'Sitaramulu' meaning 'Sita and Rama' and this is very frequent. 'Sitaravanulu' is never used but the writer used it in a humorous manner.)
The seventh link narrates Hanuman's destruction and burning of Lanka.
The tenth story (Pennyless present) is reporting of Hanuman about Sita and Lanka to Rama. After hearing Hanuman's narration, Rama publicly announces that he would give Hanuman a present. All people look with suspense and curiousity as to what would be the present but Rama hugs Hanuman and says hugging itself is his present to Hanuman.
The third volume starts with the story (No.11) "How good am I and how many hardships do I face?" This story depicts how Rama is dependent on Sugriva and his armies to wage war on Ravana. Rama appears to be worried about the war.
The twelfth story "The Third Thief" depicts how Vibhushana, brother of Ravana is inclined towards Rama and finally joins Rama when Ravana expels him from the kingdom. The two thieves, according to Ranganayakamma, are Rama and Sugriva while Vibhushana is the third one.
The link that follows the twelfth story is a narration of constructing a passage/bridge over the sea by Vanaras.
In the thirteenth story "Has Rama passes away?", Ravana and his women-servants tell Sita that Rama was defeated and died in the war. But when Sarama, Vibhushana's wife, tells the fact, Sita feels happy.
The link (No. 9) that follows the thirteenth story is a lengthy narration (running about 180 pages) of the battle between Rama and Ravana, killing of Ravana and coronation of Vibhushana in the place of Ravana.
In the 14th story "The public controversy", Rama asks Sita to prove her "chastity" by entering into 'fire'. The writer used the word "Panchayiti" in the Telugu version and it comes originally from a dialect and it means a trial conducted by the elders of a given community whenever a controversy arises.
Link (No.10) is a short narration of Rama's departure of Lanka to proceed to Ayodhya.
The 15th story ("Rama in the place of shoes") depicts the coronation of Rama as king. In other words, Rama sits on the throne in the place of his shoes, which Bharata kept earlier.
'Link' (No.11) is a brief narration of praises of sages for Rama for becoming King.
The last story (No.16) exposes the false notion of Rama's rule, which assured justice to all, even to a dog.  A dog hit by a beggar when it barked at him goes to Rama and complains against the beggar. Rama does justice to the dog. The writer draws the attention of the readers to the fact that there are beggars and hence poverty. She also exposes Rama's desire for imperial expansion by means of conquering other kingdoms. The story ends with the demise of Rama at his old age.
After the last story, four chapters follow. The first chapter (What are the advantages if we read Ramayana?) exposes the fallacy of the notion that people fulfill their wishes if they read Ramayana. The second chapter evaluates "Valmiki as poet". The  third chapter is a collection of
Ranganayakamma's critical review of six famous critics of Ramayana (except one all in Telugu) and shortcomings in their approaches. The last chapter (Why should we reject the culture of Ramayana?) emphasizes that we should reject Ramayana because it supports rulers against the 'ruled', the rich against the poor, the upper castes against lower castes, the civilized non-tribal communities against primitive tribal communities, male chauvinism against women, father's domination over sons, elder brother's domination over younger brother and so on. Ranganayakamma observes that Ramayana is a symbol of feudal culture in India.


Tuesday, August 16, 2011

క్రీస్తు జనానికి కారకులు ఎవరు?



చెరసాల 
 పశువులశాల
కృష్ణుడు,క్రీస్తు ఇద్దరూ చారిత్రక వ్యక్తులు కాదు.అంతర్జాతీయ ఆర్యులు సృష్టించిన కల్పిత పాత్రలు.కల్పిత పాత్రలైనా ప్రపంచప్రజలు వారిని దైవంగా పూజిస్తారు.అంటే అసత్యాన్ని,సత్యమని నమ్ముతున్నారు.ప్రపంచ మతాలన్నీ అసత్యాన్ని సత్యమని ప్రచారం చేస్తున్నాయి. రకంగా ప్రపంచ ప్రజలంతా అసత్యాన్ని ఆరాధిస్తూ జీవించే పరిస్థితిని కల్పించాయి మాతాలు.              
          
                మ్లేచ్చుల పురాణం బైబిల్  యూరోపియన్ ఆర్యులకు మత గ్రంథం అయింది.క్రీస్తు భోధనలలో ఉన్న మ్లేచ్చ సంస్కారాన్ని ఆర్య సంస్కారానికి మార్చుకోవడానికి గ్రీకు,లాటిన్ పండితులు రెండున్నర శతాబ్దాలపాటు పరిశ్రమించారు.అలా మార్చుకొన్న తర్వాత మేథావులు క్రైస్తవ మతం స్వీకరించారు.
            (వేల్పుల కథ ,పేజి.నం.15 ,రాంభట్ల కృష్ణమూర్తి )
మన దేశంలో ఆచారాలు,అలవాట్లు మత భావాలు ఆర్యుల ఆధిపత్యానికి ఆధారంగా మలుచుకున్న విధంగా క్రీస్తు మతం ఆర్య సంస్కారానికి అనుగుణంగా మలుచుకోబడిందని వివరణ తెలియజేస్తుంది.


  బైబిల్ ఆధారంగా ఏర్పడిన మతం-యూదు,ఋగ్వేదం ఆధారంగా-వేద మతం


  వేద మతంలో బ్రహ్మ-సరస్వతిలు భార్యాభర్తలు,యూదు మతంలో అబ్రహం,సారాలు భార్యాభర్తలు
     వేద మతంకృష్ణుడిని సృష్టిస్తే,యూదు మతం క్రీస్తుని సృష్టించింది.
  క్రీస్తుది యూదు జాతి కాగా  కృష్ణుడిది యదు వంశం.
 కృష్ణుడు వాసుదేవుడు ,క్రీస్తు యేసు దేవుడు.
   కృష్ణుడు దైవ అవతారం,క్రీస్తు దైవ కుమారుడు.
  కృష్ణుడు యోగమాయకు జన్మిస్తే,క్రీస్తు పరిశుద్ధ ఆత్మకు జన్మించాడు.
 ఒకరు పుట్టింది చెరసాలలో,మరొకరు పుట్టింది పశువులశాలలో.
ఇద్దరు పుట్టినప్పుడూ ఆకాశంలో నక్షత్రాలు కనపడ్డాయి.
  ప్రాంతంలో పాలక వర్గాలు ఇద్దరినీ పుట్టిన వెంటనే హత్య చేయడానికి ప్రయత్నించారు.
  ఇద్దరూ పుట్టిన చోటు నుండి మరొకచోటికి మార్చబడ్డారు
  అలా మార్చే కాలంలో ఇద్దరికీ నదులు దార్లు ఇచ్చాయి
 ఒకరు ఆవుల కాపరి,మరొకరు పశువుల  కాపరి
 ఒకరి బోధ బైబిల్,మరొకరి బోధ భగవద్గీత.
  గీతలో కృష్ణుడు 27 పేర్లతో పిలవబడ్డాడు,క్రీస్తు పేరుతో ఉన్న బైబిల్  గ్రంథంలో 27 పుస్తకాలు ఉన్నాయి.
 చివరికి ఇద్దరూ చంపబడ్డారు.
  కృష్ణుడు మరణించడంతో  కలియుగం మొదలైంది,క్రీస్తు జననంతో క్రీస్తు శకం మొదలైంది.


       ఇక్కడ ప్రధానంగా గమనించవలిసింది ఏంటంటే ....సెమిటిక్ జాతికి చెందిన క్రీస్తు జనన కథకి,ఆర్య జాతికి చెందిన కృష్ణుని జనన కథకు దగ్గర సంభందం ఉండటానికి కారణం ఏమిటి?అలాగే ఆది గ్రంథాల ప్రకారం కృష్ణుడు మరణించిన 3 ,101 సంవత్సరాలకు పుట్టిన క్రీస్తు జన్మ  కథకు ఇంత దగ్గరి సంభంధం ఏంటి?దీని వెనుకే  చరిత్రను కనుగొనడం  ఆధారపడింది.
           ఆర్యులు,సెమిటిక్ లు యూరప్ కి చెందినవారు  అయినందున,కృష్ణుడి మరణ కాలం,క్రీస్తు జనన కాలాల మధ్య కాలం వారి చరిత్ర కాలం అయినందున కృష్ణుడు,క్రీస్తు కథలు మధ్య సామ్యాలు ఉన్నాయి.


   రోమన్ సామ్రాజ్యం క్రీస్తుశకానికి  క్రి.పూ.46 లోనే పునాది వేసింది.దీనికి న్యుమరాలజి ప్రకారం వాటికన్ సిటీ అంకెల విలువ 46 .(లిపి లేని కాలంలో ఆర్యులు తమ చరిత్రను సంఖ్యలలో భద్రపరిచారు.)




.       క్రీస్తు పూర్వం 46కి ముందు యూరప్ లో పది నెలలకి ఒక సంవత్సరంగా భావించేవారు.యూరప్ వారి పది నెలలలో నాలుగిటి పేర్లు మన దేశ సంస్కృత భాషకు చెందిన పదాలతో ఉన్నాయి
                                 ఏడవ నెల సప్త+అంబర్ = సెప్టెంబర్
                           ఎనిమిదవ నెల  అష్ట+అంబర్ =అక్టోబర్
                          తొమ్మిదవ నెల   నవ+అంబర్ =నవంబర్
                           పదవ నెల          దశ+అంబర్= డిసంబర్
   అప్పుడు జనవరి,ఫిబ్రవరి నెలలు లేవు.జూలియస్ సీజర్ రెండు నెలల్ని  చేర్చి పన్నెండు నెలలు ఒక సంవత్సరంగా విభజించాడు.రోమన్ సామ్రాజ్యంలో పరస్పర విరుద్ద దిశలలో రెండు తలలతో ఉన్న జానస్ అనే దేవత పేరు మీద మొదటి నెల జనవరి అని నామం దాల్చింది.
                                      జనవరి అంకెల విలువ 27 ,విలువ 9
                                       క్రీస్తు శకానికి 3114  అంకెల విలువ 9 .
                 జానస్ దేవత రెండు తలలు క్రీస్తు పూర్వాన్ని,క్రీస్తు శకాన్ని సూచిస్తున్నాయి.అంటే క్రీస్తు పూర్వమే క్రీస్తు  అనే పాత్రని సృష్టించడానికి భీజం పడిందన్నమాట.
రోమన్ సామ్రాజ్యంలో పరస్పర విరుద్ద దిశలలో రెండు తలలతో ఉన్న జానస్ అనే దేవత పేరు మీద జనవరి అని నామం దాల్చింది.
                                      జనవరి అంకెల విలువ 27 ,దాని విలువ 9
                                       క్రీస్తు శకానికి 3114  అంకెల విలువ 9 .
                 జానస్ దేవత రెండు తలలు క్రీస్తు పూర్వాన్ని,క్రీస్తు శకాన్ని సూచిస్తున్నాయి.అంటే క్రీస్తు పూర్వమే క్రీస్తు  అనే పాత్రని సృష్టించడానికి భీజం పడిందన్నమాట.
క్రీస్తుశకం ఎలా మొదలైంది అంటే: 
  •    క్రీస్తుశకం 532లొ ఒక క్రీస్తు సన్యాసి క్రీస్తు పేరు మీద ఒక శకాన్ని ప్రవేశపెట్టాలని సూచించాడు.(అంటే క్రీస్తు జన్మించిన 532 సంవత్సరముల తర్వాత ).
  •  క్రీస్తు పుట్టిన  సంవత్సరాన్ని  క్రీస్తుశకం ఒకటిగా  భావించాలి.
  •  క్రీస్తుశకం 816లొ  చల్సాబిషప్ల  మహాసభ  దీనిని  ఆమోదించి  వాడుకలోకి  తెచ్చింది .
  •  క్రీస్తుశకం 879లొ జర్మనీ చక్రవర్తి  క్రీస్తు శకాన్ని ఆమోదించాడు.
      అంటే క్రీస్తు అనబడే వ్యక్తికీ తనుకు  ఒక మతం ఉందని,తన పేరుతో ఒక శకం మొదలవుతుందని  తెలియదన్నమాట పాపం.
  క్రీస్తు జన్మదినం డిసెంబర్ 25 గా ఎలా నిర్ణయించారు:
   క్రీస్తు  పుట్టిన   సంవత్సరాన్ని  చరిత్రకారులు నిర్దారణ చేయలేకపోయారు.ఆయన పుట్టిన   తేది నిర్ణయించగల ఆవకాశం కూడా చరిత్రలో ఎక్కడా లేకుండా   పోయింది  .   పరిస్థితిలో  రోమన్  ప్రజలు   ప్రతి  ఏట   డిసెంబర్ 25న శాతర్నేలియా  అనే  పండుగను  తిరునాలవలె  జరుపుకొనే  వారు . పండుగ రోజే  క్రీస్తు జన్మించాడని  ఒక మతసన్యాసి   చెప్పాడని క్రీస్తు జన్మదినం కోసం పరిశోధించిన ఒక అమెరికన్ చరిత్రకారుడు తెలిపాడు .క్రీస్తు  శకం  పెట్టాలని  చెప్పినవాడు , క్రీస్తు జన్మదినాన్ని  ప్రకటించినవాడు ఒక్కడే .అంటే  క్రీస్తు జన్మదినం క్రీస్తుశకం 532నుంచి ప్రారంభం అయ్యింది.


 క్రీస్తు మతం   ఎలా పుట్టింది :
 క్రీస్తు  పూర్వం 73లొ  స్పార్టకస్  నాయకత్వంలో బానిసల తిరుగుబాటు జరిగింది.ఇది ప్రపంచంలో జరిగిన తిరుగుబాట్లలో   అతి పెద్దది.ఇదే కాలంలో రోమన్ సామ్రాజ్యపు రైతులలో కూడా విప్లవం మొదలైంది.ఈ   దశలో  రోమన్ సామ్రాజ్యంలో  ధనవంతుల  ఆస్తులకు ,వారి  ప్రాణాలకు  రక్షణ  లేని  పరిస్థితి  ఏర్పడింది .ఈ  పరిస్థితిలో  రోమన్  సామ్రాజ్యంలో  క్రీస్తు కథల   ప్రచారం  ప్రారంభమైనది . సమయంలో   తిరుగుబాటుదార్లు  కూడా  తమ  తిరుగుబాటు  పూర్తిగా  సఫలం  కాకపోవటం  వల్ల కొంత  నిరాశ,నిస్పృహలతో  ఉన్నారు .


'ప్రాచీన  ప్రపంచ  చరిత్ర' గ్రంథం ప్రకారం:

                        పాలస్తీనాలో  ఒక దేవుడు మామూలు    మనిషి   రూపంలో జీవిస్తున్నడనే వదంతులు   మొదటి దశాబ్దంలో   విరివిగా  వ్యాపించాయి  .బానిసల బాధలు  ఉద్దరించడానికి   దేవుడు భూమి  మీద  అవతరించాడని ప్రజలు అనుకునేవారు.అతనిపేరు  క్రీస్తు    అని, రోమ్ లో ఒక గవర్నర్ శిలువ వేసాడని,అతను మరణించిన తర్వాత పునరుత్థానం   పొంది   స్వర్గానికి    పోయాడని అనుకునేవారు.అతను తిరిగి వచ్చి మానవుల ఆత్మలను విచారిస్తాడని   ,తనని దేవునిగా గుర్తించిన వానికి  సకల సౌఖ్యాలు ప్రసాదిస్తాడని  ,ఇతరులకి అనంతమైన  హింసను కలుగాజేస్తాడని ప్రజలు విశ్వసించేవారు  .కాని అలాంటి వాడు ఎప్పుడూ లేడని చరిత్ర ఇప్పుడు  ఋజువు  చేసింది . అయితే క్రీస్తు  సువార్తలను ప్రజలు పూర్తిగా  నమ్మారు .వాళ్ళ  బాధలకు  పారితోషకం ,వాళ్ళను  భాధించిన వారికి  శిక్షను   కథలు వాగ్థానం  చేసాయి.
  క్రైస్తవ  మతం ఓర్పును ,విధేయతను   భోదించి  తద్వారా  బానిసలను వారి  యజమానుల  మీద తిరుగుబాటు చేయకుండా పక్కదోవ  పట్టించింది .క్రైస్తవ  మతం చెడ్డ బానిసను   మంచి  బానిసగా మారుస్తుంది అని  ఒక మతాచార్యుడు అన్నాడంటే  దానిలో  ఎంత  లోతు అర్ధం ఉందొ  గమనించారా? క్రైస్తవుల లో ధనవంతులు  క్రైస్తవ సంఘాలకు  విరాళాలు  ఇచ్చేవారు.వారే మతాధిపతులను ఎన్నుకోనేవారు. ప్రాంతంలో క్రైస్తవులందరూ మతాధిపతుల  చెప్పుచేతల్లో  ఉండాలని వారి మత గ్రంథం ఉద్బోదిస్తుంది.
                           క్రీస్తు మతాన్ని ప్రారంభ కాలంలో రోమన్ సామ్రాజ్యం  వ్యతిరేకించింది .క్రీస్తుమతస్తుల్ని  అనేక  భాధలు  పెట్టేవారు . ఎందుకంటే  రోమన్ సామ్రాజ్యాన్ని  వ్యతిరేకిస్తున్న  తిరుగుబాటుదార్లు  శాంతివాదులుగా    మారి ,క్రీస్తు మత బందీలుగా  ఉండడం   కోసమే  రోమన్   సామ్రాజ్యం ప్రారంభంలో  మతం మీద శత్రుత్వం    వహించింది .అంటే రోమన్ సామ్రాజ్యరక్షణ   కోసం  క్రీస్తు  మతం సృష్టించబడింది .క్రీస్తు యూదు జాతిలో   పుట్టాడని ,అతను యూదుల  దేవుడని  ప్రచారం   చేసారు .కాని క్రీస్తుని  యూదులు  దేవుడుగా    ఆమోదించలేదు .అంటే తన  జాతికి  దేవుడు కాదు  గానీ ప్రపంచ  రక్షకుడు  అన్నమాట.


 ఒక ఆఫ్రికా  కవి  రాసిన  కవిత :
            వాళ్ళు  వచ్చినప్పుడు  వాళ్ళ చేతిలో 
           బైబిల్లు ,మా  చేతిలో భూములు 
          తెలుపు  నలుపులు  దేవుడికి  లేవు 
          కళ్ళు  మూసుకొని  ప్రార్ధన  చేసుకొందాం  రండి 
         అద్భుతం
            మా కళ్ళు మూతబడ్డాయి 
           ఆశతో    మా కళ్ళు విప్పినప్పుడు 
          వాళ్ళ చేతిల్లో  భూములు  ఉన్నాయి 
 మా చేతిల్లో బైబిల్లు ఉన్నాయి